Болот (йомаҡтар)

Аяғы ергә етмәҫ, башы күккә теймәҫ.
Йомабикә юрғаны, лаҫтыр-лоҫтор туҙғаны.
Ҡат-ҡат-ҡат кейеҙ, ҡатланмаған аҡ кейеҙ, һоро-һоро-һоро кейеҙ, һырланмаған һор(о) кейеҙ.
Ҡояштан көслө, елдән көсһөҙ.
Аяғы юҡ — ил гиҙә, күҙҙәре юҡ — йәш түгә.
Унда сабыр, бында сабыр ҡара атым, тау башынан дыулап барыр ҡара атым.
Күк түбәлә күк түшәк, ҡуйылған шунда түшәп, елдәр иҫһә, ҡабара, ергә төшһә, тарала.
Ҡайғы белмәһәк тә илайбыҙ.
Оңғол да соңғол, ҡат-ҡат ҡабара, Һыуы барҙа ҡарала, Һыуы бөтһә, таҙара.
Килә-килә күп була, илай-илай юҡ була.
Урман аша апара таша.
Тау башында ямаулы турпыша.
Түбә өҫтөндә түңгәк.
Үҙе аға — яры юҡ, барып еткән ере юҡ.
Юҡтан бар була, барҙан юҡ була.
Бара ла бара,Тауҙарҙы яра, толомо ҡара, өҙөлөп ҡала.

Болот, ямғыр

Урман аша сапсаҡ таша.
Ел-дауыллап етә килер,
Ике еңен һелкә килер,
Ялан, һаҙҙан үтә килер,
Ҡайын һыуын һибә килер.
Түбә арҡылы ҡаҙ үтте, бөтөн ерҙе һаҙ итте.
Лыҫтыр уның башы, ҡара уның ҡашы, гел түгелә йәше.
Көнбикәнең күбәһе, күбеп сыҡҡан түбәһе. Төпкенәһен асҡан,тишелгән дә аҡҡан.
Елә-елә елә килер, ҡайынһарға керә килер, ҡайын һыуын эсә килер.
Кәмә йөрөй, кәмә йөрөй, артынан һыу тама йөрөй.
Ала икән, ҡола икән, ҡара икән, бара икән;