Ысыҡ, ҡырау (йомаҡтар)

1. Өй артында аҡ мүк.
2. Өй артында аҡ тана
   «Китәмен», — тип маҡтана.
3. Төн тыуҙыра, түнтәрә —
   Көн килә лә күтәрә.
4. Төн тыуҙыра, көн йыуҙыра.
5. Ай бирҙе, ҡояш алды.
6. Аҡ мунсағым төшөп ҡалды,
   Ай күрҙе, ҡояш алды.
7. Мунсаға барғанда, мунсағым төштө —
   Ай күрҙе, ҡояш алды.
8. Егәрле еңгә келәткә бара,
   Тәңкәләре төшөп ҡала,
   Әсәләре сығып ала.
9. Келәймән еңгә келәткә бара,
   Уның асҡысы тороп ҡала,
   Ҡояш төшөп ала.
10. Таң алдында матур ҡыҙ асҡысын юғалтҡан;
    Ай күргән — әйтмәгән,
    Ҡояш күргән — асҡысын алған.
11. Хан ҡыҙы һыуға бара,
    Беләҙеге төшөп ҡала.
    Ай күреп ҡала,
    Ҡояш төшөп ала.
12. Сәмсиямал һыуға барҙы,
    Асҡысы төшөп ҡалды,
    Ай күрҙе, ҡояш алды.
13. Өй әйләнә йүгерҙем,
    Асҡысымды төшөрҙөм,
    Ай күрҙе, ҡояш алды.
14. Күл әйләнә йүгерҙем,
    Күнлегемде төшөрҙөм,
    Ай күрҙе, ҡояш алды.
15. Аранымды бикләнем,
    Асҡысымды төшөрҙөм,
    Ай күреп ҡалды,
    Ҡояш төшөп алды.
16. Кис ергә төшә,
    Төндө ерҙә үткәрә,
    Иртә менән юғала.